Apikal Periodontitis ile ilişkili Ekstraradiküler ve İntraradiküler Enfeksiyonlardaki Mikrobiyotanın İncelenmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: İstanbul Medipol Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2024

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: BETÜL BURCU ÖZDEMİR

Danışman: Şeyda Erşahan Eroğlu

Özet:

APİKAL PERİODONTİTİS İLE İLİŞKİLİ EKSTRARADİKÜLER VE İNTRARADİKÜLER ENFEKSİYONLARDAKİ MİKROBİYOTANIN İNCELENMESİ

Apikal periodontitis (AP), periodontal doku ve alveolar kemik kaybıyla seyreden enflamatuvar bir hastalıktır. AP’li dişlerin endodontik tedavi başarı oranının vital dişlerinkinden daha düşük olduğu bildirilmiştir. Bu başarısızlıkta kanal içi karmaşık mikrobiyota ve kökün dış yüzeyindeki ekstraradiküler alanda konumlanmış mikrobiyota olumsuz rol oynamış olabilir, ancak bu mikrobiyota ile ilgili az sayıda çalışma bulunmaktadır. AP genellikle asemptomatik ilerlediğinden, sıklıkla rutin radyografik muayenelerde saptanmaktadır. Ancak bu radyografik bulgulara dayanılarak AP hastalığının şiddeti kesin olarak ortaya konamamaktadır. AP patogenezinde ana etmen mikrobiyal faktörlerin neden olduğu enflamatuvar süreç olmasına karşın, klinik rutin değerlendirmelerde enflamatuvar biyobelirteçlerin kullanımı oldukça sınırlı olmuştur. Bu nedenle, çalışmanın birinci amacı geniş periapikal lezyona sahip nekrotik pulpalı dişlerde kanal içi mikrobiyota ve ekstraradiküler mikrobiyota arasındaki farklılıkları belirlemektir. İkinci amacı ise AP patogenezinde ana etmen olan mikrobiyal faktörleri, AP hastalığının şiddetini tanımlayabilecek enflamatuar biyobelirteçler ile değerlendirmektir. Bölümümüze başvuran periapikal lezyona sahip dişlerine çekim endikasyonu konmuş, 18-60 yaş aralığındaki 60 hasta dahil edilmiştir. Herhangi bir lokal veya sistemik enflamatuar hastalığı bulunan hastalar çalışmaya dahil edilmemiştir. Çalışmanın ikinci kısmı için ise 60 AP’li hastaya ilaveten, sistemik ve oral yönden sağlıklı olan 30 gönüllü kontrol grubu olarak seçilmiştir. TNF-α seviyeleri AP grubunda kontrol grubundan daha yüksek bulunurken, MMP-9 seviyeleri daha düşük bulundu (sırasıyla p=0.0264 ve p=0.0146). AP’li dişin kanal içi ve ekstraradiküler bölgesinden alınan örneklerde izole edilen ana bakteri türlerinde farklılık bulunmadı (p=0.714). AP’li dişin kanal içi bölgesindeki ana bakteri türleri, ekstraradiküler bölgedeki ana bakteri türleriyle benzerdir. AP’li dişin patofizyolojisi, kanal içi ve ekstraradiküler bölgelerdeki bakteri türlerinden bağımsız olarak düşük MMP-9 ve yüksek TNF-α ile ilişkilidir.

Anahtar kelimeler: Apikal periodontitis, kanal içi mikrobiyota, ekstraradiküler mikrobiyota, enflamatuar biyobelirteç, MMP-9