Amaç: Bu çalışmanın amacı fonksiyonel ortopedik tedavi gören bireylerde Andresen aktivatörünün havayolu üzerine etkisini kontrol grubu ile karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya büyümesi devam eden iskeletsel Sınıf II maloklüzyona sahip aktivatör ile tedavi edilen 19 birey tedavi grubu, sabit fonksiyonel ortopedik tedavi öncesi ortodontik tedavisi yapılacak ve gözlenmekte olan 19 adet iskeletsel Sınıf II birey kontrol grubu olarak katılmıştır. Bu hastalardan elde edilen lateral sefalometrik filmler üzerinde ölçümler gerçekleştirilmiştir. Normal dağılım gösteren verilerin karşılaştırılmasında bağımsız örnek t testi ile eşli örnek t testi kullanıldı. Normal dağılım göstermeyen verilerin karşılaştırılmasında ise Mann Whitney U testi kullanıdı. Anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alındı. Bulgular: SNA değeri aktivatör grubunda tedavi öncesi ve sonrası arasında anlamlı farklılık göstermemektedir, kontrol grubunda da öncesi ve sonrası değerler arasında istatistiksel anlamlı farklılık bulunmamıştır. SNB ve ANB değeri her iki grupta da istatistiksel olarak ileri derecede anlamlı farklılık göstermiştir kontrol grubu için de anlamlı farklılık mevcuttur. Grup içi karşılaştırmalarda üst farengeal boşluk (SPSS) ve alt farengeal boşluk (IPS) değerlerindeki artış aktivatör grubunda istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterirken (SPSS; p=0,005,IPS; p=0,015) , kontrol grubunda anlamlı farklılık bulunmamıştır (SPSS; p=0,851,IPS; p=0,865). Gruplar arası karşılaştırmada anlamlı farklılık bulunmamıştır (SPSS=0,267, IPS=0,248). Sonuç: Aktivatör kullanımı ile üst ve alt havayolunda tedavi öncesi ile tedavi sonrası arasında anlamlı artış bulunmasına rağmen, kontrol grubu ile aralarında anlamlı farklılık bulunmamıştır.
Background: This study aims to evaluate the effects of Andresen type activator on airway in Class II subjects and compare the the treatment results with control group. Methods: Thirty eight skelatal Class II subjects were included in this study. The patients were divided equally (n=19) to activator and control groups. Cephalometric radiographs were used and measurements were performed. Shapiro Wilk test was conducted to examine the normalities of the data. Normally distributed data were then evaluated with the paired and unpaired samples t tests. Mann– Whitney U was used to test for the non-normally distributed data. The significance level was set at p<0,05 Results: SNA value did not show significant difference in activator group before and after treatment, and there was no statistically significant difference between SNA values of control group before and after treatment. SNB and ANB values were statistically significant in both groups between the times. Intra group evaluations showed a mean increase in activator group on upper and lower airway dimensions (SPSS; p=0,005, IPS; p=0,015). There is no significant change was observed in control group. Inter group evaluations showed that there was no significant differences between activator and control groups in both of upper and lower airway dimensions (SPSS=0,267, IPS=0,248). Conclusion: There was significance increase on sagittal airway dimensions of activator tratment group but there was no difference between the activator and control groups.
