Amaç: Geleceğin hemşirelerine sürekli değişen ve gelişen dünya düzeni içinde mesleğin varlığınıkoruyabilecek ve sürdürebilecek nitelikleri kazandırmak son derece önemlidir. Bu fikirden yola çıkılarakgerçekleştirilen çalışmada, hemşirelik öğrencilerinin bireysel yenilikçilik davranışları ile otonomi düzeyleriarasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Tanımlayıcı-ilişki arayıcı nitelikteki çalışma,İstanbul’da bir vakıf üniversitesinin hemşirelik bölümünde öğrenim gören 283 öğrenci ile gerçekleştirildi. BireyselBilgi Formu, Bireysel Yenilikçilik Ölçeği ve Sosyotropi-Otonomi ölçeğinin alt boyutu Otonomi Ölçeği’ndenoluşan anket formu ile veriler toplandı. Tanımlayıcı testler, Mann Whitney- U testi, Kruskal Wallis analizi veSpearman korelasyon analizi kullanılarak veriler değerlendirildi. Bulgular: Öğrencilerin Bireysel YenilikçilikÖlçeği’den aldıkları puan ortalamasının 65.26±8.66 ve Otonomi Ölçeğinden aldıkları puan ortalamasının81.23±18.18 olduğu belirlendi. Öğrencilerin %36,4’ünün kuşkucu yenilikçi davranışı kategorisinde yer aldığısaptandı. Bireysel Yenilikçilik Ölçeği ile Otonomi Ölçeği arasında pozitif yönde zayıf ilişki saptandı (r=0.26;p<0.001). Yenilikçi kategorisinde bulunan öğrencilerin Otonomi Ölçeği’den aldıkları sıra ortalaması, diğerkategorilerdeki öğrencilerden ileri düzeyde anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.001). Sonuç: Çalışmanınsonuçları, öğrencilerin bireysel yenilikçilik davranışları ve otonomi düzeylerinin orta düzeyde yüksek olduğunu,birbirleri arasında pozitif bir ilişki bulunduğunu ve yenilikçi kategorisinde bulunan öğrencilerin otonomidüzeylerinin daha yüksek olduğunu göstermektedir. Hemşirelik eğitim programlarının, öğrencilerin bireyselyenilikçilik davranışları ve otonomi düzeylerini geliştirecek yönde zenginleştirilmesi önerilmektedir.
Objective: It is extremely important to provide qualifications that can protect and sustain the existence of profession to the nurses of the future in constantly changing and developing world order. From this point of view, the study was conducted to determine the relationship between individual innovative behavior and autonomy levels. Methods: The descriptive-correlational study was carried out with 283 students studying in nursing department of a Foundation University in Istanbul. The data was collected with the questionnaire form consisted of Individual Information Form, Individual Innovative Scale and the autonomy sub dimension of Sociotropy-Autonomy Scale. The data was evaluated with using descriptive tests, Mann Whitney-U testi, Kruskal Wallis analysis and Spearman correlation analysis. Results: It was determined that the mean score of the students from Individual Innovative Scale was 65,26±8,66 and Autonomy Scale was 81,23±18,18. %36,4 were in the category of late majority innovative behavior. It was determined that there was weak and significant positive correlation between Individual Innovative Behavior and Autonomy Scale (r=0,26; p<0,001). The mean rank of the students in the innovative category was significantly higher at advanced level than the students of other categories (p<0,001). Conclusion: The results of study shows that the individual innovative behavior and autonomy levels of the students were moderately high, there was a positive relationship between the two and the autonomy levels of students in the innovative category was higher. It is suggested that nursing curriculum should be enriched in the way that students develop individual innovative behaviors and autonomy levels.
