Amaç: Hastane ve özel eğitim ortamında fizyoterapi hizmeti alan Serebral Palsili (SP) çocukların ailelerininbeklentileri, stres ve memnuniyet düzeylerinin araştırılmasıdır. Gereç Yöntemler: Çalışmaya, 40 SP’li çocuk veaileleri katıldı. Hastanede rehabilitasyon alan Grup I; haftada 5 gün, özel eğitim merkezinde rehabilitasyon alanGrup II; haftada 2 gün, 3 ay süresince Nöro-Gelişimsel Tedavi (NGT) yöntemiyle tedaviye alındı. Olguların, sosyodemografik verileri ve tedaviden beklentileri kaydedildi. Çocuklar için Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi(KMFSS), Kaba Motor Fonksiyon Ölçümü (KMFÖ-88) ve Pediatrik Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçümü (PFBÖ) ileaileleri için Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) ve memnuniyet durumu ve aile beklenti değerlendirme anketi kullanıldı.Değerlendirmeler tedavi öncesinde ve sonrasında tekrarlandı. Bulgular: Tedavi sonrası her iki gruptaki çocuklarınfonksiyonellik ve motor seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı artma gözlendi(p<0,05). Ailelerin depresyondüzeyinde Grup II’de anlamlı artma gözlendi(p=0,00). Ailelerin tedavi beklentisinde Grup II’de anlamlıdüşme(p=0,00) ve tedaviden memnuniyetinde ise Grup I’de anlamlı artma(p=0,03) gözlendi. Sonuç: Hastanederehabilitasyon hizmeti alan çocukların, özel eğitim merkezinde rehabilitasyon alan çocuklara göre; fonksiyoneldurumu ve kaba motor düzeyinde daha fazla iyileşme olduğu gözlendi. Bu durum hastanede rehabilitasyon alanlarınailenin stresini ve etkilenmişlik düzeyini azaltırken, beklentisini yükseltmiştir. Çalışma sonunda elde edilenbulgulara göre, SP’li çocuklarda haftalık seans sıklığının artması çocuğun motor fonksiyonları ve günlük yaşamdabağımsızlık seviyelerindeki artışa olumlu katkı sağlamıştır. SP’li çocukların rehabilitasyonunda tedavi sıklığınınarttırılması ve ailelerin beklentilerini karşılayan programlar ile daha başarılı sonuçların elde edilebileceğinidüşünmekteyiz.
Purpose: This study is aimed to investigate expectations, stress and satisfaction levels of families who have children with Cerebral Palsy (CP) who take physiotherapy services at hospital and special education institutes. Methods: Total 40 children with CP and their families participated to the study. NeuroDevelopmental Treatment (NDT) was applied as 5 days for Group I (in hospital), as 2 days for group II (in special education instute) in a week, over 3 months. Socio-demographic features and treatment expectations were recorded. Gross Motor Function Classification System( GMFCS), Gross Motor Function Measure (GMFM-88), Pediatric Functional Independence Measure (WeeFIM) for the children and Beck Depression Scale (BDS), satisfaction and expectations queationnaire for families were used. Assesments were applied before and after treatment. Results: There was significant increase in functional and motor levels of children(p<0,05) and in depression levels of Group II (p=0,00). There was a significant decrease in expectation for treatment of Group II(p=0,00), increase in satisfaction of Group I(p=0,03). Conclusions: Functional status and gross motor levels of children who took rehabilitation in hospital improved comparing to children in special education institutions, Therefore, family stress and affection levels decreased and expectations increased in these families. According to results, increasing in teratment frequency in a week made a positive contribution to increase levels of motor functions and independence of children with CP. It is thought that more successful results can be obtained with increased treatment frequency in rehabilitation programs and treatments which could meet family expectations.
