Bu çalışmada evli ve çocuk sahibi çiftlerin evlilik uyumu, evlilik çatışması, yakın ilişki düzeyleri ve yalnızlık düzeylerinin çocuk yetiştirme tutumları ile olan ilişkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada Evlilik Uyum Ölçeği (EUÖ), Evlilik Yaşamı Anketi (EYA), Yakın İlişkilerde Yaşantılar Anketi (YİYE), UCLA Yalnızlık Ölçeği, Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği (PARI) kullanılmıştır. Araştırma bulgularında cinsiyet değişkenine göre anlamlı düzeyde bir farklılık bulunmamıştır. Oluşturulan aile puanları evlilik süresi, çocuk sayısı ve evlenme türü değişkenlerine göre analiz edilmiş ve araştırma değişkenlerinin çeşitli noktalarda çocuk yetiştirme tutumları ile ilişkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
In this study, it is aimed to examine the relation between the levels of marital adjustment, marital conflict, affiliation and loneliness of married couples having children and their attitude in child rearing. In the research, The Marital Adjustment Scale, Marital Life Survey, Experiences in Close Relationships, UCLA Loneliness Scale, Parental Attitude Research Instrument (PARI) were used. No significant difference was found by sex variable in the research findings. Formed family scores were analyzed by the variables of marriage time, number of children and marriage type, and it was found that the research variables correlate with child rearing attitudes in multiple cases.
