Kliniğimizde beş yılda izlenen 32 ampiyemli olgu değerlendirilmiştir. Yaş ortalaması 6.1 ±4.5 yıl olan 15 kız (%47), 17 erkek (%53) olgudan oluşmaktadır. Tüm olgulara başlangıçta diagnostik torasentez uygulanarak American Thorasic Society'nin sıraladığı plevral sıvılara ait özelliklere göre akut, fibropürülan ve kronik sınıflaması yapılmıştır. Ampiyem akutsa antibiyotik tedavi, fibropürülan ise yalnız antibiyotik veya antibiyotik ile birlikte tüp torakostomi uygulanmıştır. Akut ampiyem grubundaki 7 hastadan 6'sı antibiyotiğe iyi yanıt vermiş, bir hasta fulminan sepsis sonucunda eksitus olmuştur. Fibropürülan ampiyem grubundaki 7 hastaya antibiyotik ve tüp torakastomi uygulanmış, 2 hastaya da dekortikasyon endikasyonu konmuştur. Akut ve fibropürülan gruptaki hastaların hastanede yatış süreleri incelendiğinde fibropürülan ampiyem olgularında bu süre anlamlı olarak uzun bulunmuştur. Bu sonuçlar hastanede kalış süresini ve dekortikasyon risklerini azaltacak fibrinolitik ve erken torakostomi gibi yeni tedavi stratejilerinin önemine dikkat çekmektedir.
In this study 15 girls (%47), 17 (%53) boys at 6.1 ±4.5 years old, totally 32 empyema diagnosed children were evaluated. According to the criteria of pleural fluid defined by American Thoracic Society, after administering diagnostic thoracocenteses, cases are classified as acute, fibropurulent and chronic. If empyema is acute, treatment is administering antibiotics. If it is fibropurulent only antibiotic or antibiotic and chest tube thoracostomy should be performed. In the group of acute empyema, 6 of 7 patients resolved with antibiotics, one patient died because of fulminant sepsis. Seven of nine fibropurulent empyema were given antibiotics and chest tube thoracostomy were performed, two patients required decortication procedure. Hospitalization duration was longer in fibropurulent empyema group than in acute ones. These results reminded the importance of new treatment alternatives of fibrinolytic agents and early thoracostomy, since they reduce the hospitalization duration and the risks of decortication.
