Amaç: Çenelerin osteoradyonekrozu (ORN), baş ve boyunkanserlerinde radyasyon tedavisinin bir komplikasyonu olarakkarşımıza çıkmaktadır. Tanımı ve sınıflandırması yıllar içinde değişiklikgöstermiş, patofizyolojisine dair teorileri geliştirilmiş ve buna bağlıolarak farklı tedavi prensipleri denenmiştir. Çalışmadaki amacımız,radyoterapiyi takiben alt çene kemiğinde cerrahi olarak oluşturulankritik boyuttaki defektlerde klindamisin, metronidazol, rifamisin vedoksisiklin grubu antibiyotiklerin kemik iyileşmesi üzerindeki etkileriniincelemektir.Gereç ve Yöntem: Anti-enflamatuar etkinliğin kemik iyileşmesiüzerindeki etkilerini değerlendirmek için, 50 adet Wistar cinsi albino türüsıçanlar kullanılmıştır. Tüm gruplara genel anestezi altında 30 Gy dozdaradyoterapi uygulandıktan 8 hafta sonra sıçanların sağ mandibulasında5 mm çapında bikortikal hazırlanan kemik defektlerine deneygruplarında ksenogreft ile karıştırılan antibiyotikler, kontrol gruplarındaise sadece ksenogreft partikülleri uygulanarak cerrahi saha iyileşmeyebırakılmıştır. Sakrifikasyon sonrasında elde edilen örneklerdeenflamasyon, nekroz, fibrozis, yeni kemik yapım alanı, kalsifiye olmuşkemik alanı ve kapiller sayısı histopatolojik ve histomorfometrik olarakdeğerlendirilmiştir.Bulgular: İncelenen kesitlerde nekroz, enfeksiyon ya da fibrozisbulgusuna rastlanmamıştır. Kontrol grubu ile yapılan karşılaştırmalardametronidazol ve klindamisin gruplarında yeni kemik yapım alanlarınınanlamlı derecede yüksek olduğu görülmüştür (p<0.01, p<0.01).Kalsifiye kemik trabekül alanları incelendiğinde kontrol grubu ileklindamisin grubu arasında istatistiksel olarak ileri derecede anlamlı farktespit edilmiştir (p<0.01). Klindamisin ile diğer gruplarkarşılaştırıldığında ise aradaki fark anlamlı (p<0.05) bulunmuştur.Kontrol grubu ile yapılan karşılaştırmalarda kapiller sayısı metronidazolgrubunda anlamlı (p<0.05), klindamisin grubunda (p<0.01) ise ileriderecede anlamlı olarak farklı bulunmuştur.Sonuç: Antibiyotik uygulanan gruplarda iltihabi alanların sayısındaazalma, yeni kemik yapım alanlarında ve damarlanmada artışgözlenmiştir. Çalışmada kullandığımız antibiyotiklerin antibakteriyelaktiviteden bağımsız olarak anti-enflamatuar etkinliklerinin olabileceğidüşünülmektedir
Background: Osteoradionecrosis of the jaws is a complication of radiation treatment for cancer of the head and neck. Its definition and classification have changed over the years and theories of its pathophysiology have evolved and led to new treatments. This study aimed to investigate the effects of clindamycin, metronidazole, rifamycin and doxycycline on bone healing in the surgically created critical size defects in the bone of lower jaw, following radiotherapy. Methods: To investigate the effect of anti-inflammatory function on bone healing, 50 Wistar albino rats were used. Following radiotherapy, bicortical bony defects in 5 mm diameter was created in the right mandible of every rats, filled with antibiotics and xenograft in the experimental groups, and with only xenograft particles in the control groups. After sacrification period, all specimens were evaluated in terms of inflammation, necrosis, fibrosis, new bone formation areas, calcified trabecular bone areas and capillary count, histologically and histomorphometrically. Results: None of the specimens showed symptoms of necrosis, infection or fibrosis. The new bone formation areas were significantly higher in metronidazole and clindamycin groups when compared with control group (p<0.01, p<0.01). As the calcified bone trabecular areas were examined, there was a statistically significant difference between the control and clindamycin group (p <0.01). As the group of clindamycin was compared with other groups, the difference was also statistically significant (p<0.05). The capillary count was significantly different in the groups of metronidazole (p<0.05) and clindamycin when compared with the control group (p<0.01). Conclusion: Inflammatory reaction decreased in the groups treated with antibiotics, the areas of new bone formation and capillarity increased. Based on this study results, antibiotics might have anti- inflammatory activities independent of their antibacterial properties.
