in: Vektör Kaynaklı Enfeksiyon Hastalıkları, Süheyla Serin Senger, Editor, Akademisyen Kitabevi, Ankara, pp.57-66, 2023
Sarı humma hastalığı, sivrisineklerle bulaşan viral hemorajik ateşlerden birisidir.
Yüksek olgu-mortalite hızına sahip bu hastalığın etkeni Flaviviridae ailesinin,
Flavivirus cinsine ait sarı humma virüsüdür (Yellow fever virus, YFV). Hastalık
ilk kez 1648 yılında Yeni Dünya’da ortaya çıkan salgında farkedilmiştir
(1). Hastalığın etkeni ve sivrisineklerle yayıldığı 20. Yüzyılın ilk yarısında
tanımlanmıştır. Bu gelişmeleri 1937 yılında Max Theiler’in canlı virüs aşısını
(zayıflatılmış 17D virüs suşu) geliştirmesi takip etmiştir (2) ve bu buluş kendisine
Nobel ödülü kazandırmıştır.Yaklaşık 100 yıldır güvenli ve etkin bir aşısı olmasına
rağmen Sarı humma virüsü Afrika ve Güney Amerika’nın tropikal bölgelerindeki
yerliler ve riskli bölgeleri ziyaret edenler için hala bir tehdit unsurudur (3). Sarı humma virüsü aşısı olmasına rağmen günümüzde hala tropik bölgelerde
görülen, salgınlara neden olabilen bir enfeksiyon hastalığıdır. Doğal rezevuarı
olması, sivrisinekler gibi çok yaygın bulunan bir vektörle yayılması nedeniyle
eradike edilmesi mümkün olmayabilir. Ancak endemik bölgelerde sarı humma
aşısının rutin aşılama programına dahil edilmesi, endemik bölgelere ziyaret
edenlere aşılama konusunda küresel anlamda tutarlı bir yaklaşım sergilenmesi,
sarı hummanın kontrolü için oldukça önemlidir.