Amaç: Çalışmamızın amacı, unilateral veya bilateral işitme kaybı olduğunu bildiği hâlde işitme cihazı kullanmayan bireylerin işitme cihazından kaçınmalarına neden olan kök sebeplerin niteliksel olarak incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu niteliksel araştırma, İstanbul Medipol Üniversitesi Mega Hastanesi’nde tanılanmış ikisi unilateral ikisi bilateral olmak üzere toplam dört işitme kayıplı bireyin katılımı ile “odak grup görüşmesi” yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Odak grup görüşmelerine katılan hastaların seçiminde, olasılıksız örnekleme yöntemlerinden “amaca yönelik seçim” yöntemi kullanılmıştır. Kırk dokuz dakida süren mülakatın veri analizi iki aşamadan oluşmaktadır; ilk aşamada, görüşme esnasında alınan ses kayıtları kelime kelime yazıya dönüştürülerek çözümlenmiştir. İkinci aşamada ise, iki gözlemci tarafından görüşme esnasında alınan notlar da kullanılarak çözümlemeler değerlendirilmiş ve temalar belirlenmiştir. Bulgular: Tema analizi sonucunda toplam 5 tema elde edilmiştir; işitme kaybının etkileri, farkındalık, yetersiz bilgi, işitme cihazı merkezleri ve işitme cihazı kullanmama nedenleridir. Sonuç: Analize göre, işitme problemi ile karşı karşıya kalan bireylerin, unilateral işitme kaybı olsa bile, aile, iş/okul ve sosyal hayatlarında bir takım iletişim problemleri yaşadığını buna karşılık işitme kayıplarına dair farkındalıklarının düşük olduğunu, işitme merkezinde görev yapan uzmanların bilgi düzeylerine güvenmedikleri ve tutumlarını satış odaklı buldukları, işitme cihazı kullanmamak için kendilerine göre belirledikleri sebepleri olduğu ortaya çıkmıştır. Bu sebeplerin ise işitme cihazı uygulaması, kendi kendine yetebilme algısı, estetik, işitme cihazı maliyeti, doktor önerisi olmaması ve kendini kullanmaya hazır hissetmeme gibi kişisel faktörlerden ileri geldiği görülmüştür.