Research Information System
7. Uluslararası Sosyal Bilimler Sempozyumu, İstanbul, Turkey, 13 - 15 December 2024, pp.196-197, (Summary Text)
Bu araştırmada, bipolar bozukluk tanılı kadınların hastalık sürecindeki çalışma deneyimlerinin, yaşadıkları sorunların ve gereksinimlerinin öğrenilmesi amaçlanmaktadır. Nitel araştırma yöntemi ve fenomenolojik yaklaşım kullanılan bu araştırmanın çalışma grubu, bir vakıf üniversitesi hastanesinin Psikiyatri polikliniğinden hizmet alanlar arasından amaçlı örnekleme yöntemiyle seçilen, 18 yaş ve üzeri, 15 tanılı kadından oluşmaktadır. Çalışma grubu ile yarı yapılandırılmış sorular çerçevesinde gerçekleştirilen derinlemesine görüşmelerle araştırmanın verileri toplanmıştır. Araştırmanın bulguları kapsamında kadınların tanı sürecindeki çalışma yaşamına ilişkin deneyimleri, yaşadıkları ekonomik sorunlar ve ekonomik gereksinimleri ele alınmıştır. Araştırmanın sonuçları incelendiğinde, paylaşılan deneyimler, bipolar bozukluğun iş performansı üzerindeki zorlayıcı etkilerini ve çalışma ortamlarında karşılaşılan güçlükleri göstermiştir. Katılımcıların çoğunluğu, hastalığın getirdiği duygusal dalgalanmalar, atak dönemleri ve ilaçların yan etkileri sebebiyle çalışma hayatında engeller yaşadıklarını, bunun ekonomik durumlarını doğrudan etkilediğini, aşırı para harcama eğiliminin ciddi derecede gelir kaybına sebep olduğunu, düzenli bir işte çalışamadıklarını, iş bulma konusunda güçlükler yaşadıklarını, fiziksel ve zihinsel yorgunluk yaşadıklarını, uyku problemlerinin, işe gitmek, işte odaklanmak ve günlük işleri yerine getirmek için performans düşüklüğü yarattığını, geleneksel çalışma saatleri ve koşullarının kendileri için uygun olmadığını ifade etmiştir. Bu durumda onların aile üyelerine ya da çeşitli alternatif gelir kaynaklarına bağımlı hale geldikleri görülmüştür. Katılımcılar, uygun çalışma ortamları, esnek çalışma koşulları, destekleyici iş arkadaşları, anlayışlı yöneticiler ve uygun mesai düzenlemeleri sağlandığı takdirde iş hayatına devam edebildiklerini ve iş hayatında karşılaştıkları zorluklarla başa çıkabileceklerini, özel ihtiyaçlara uygun çalışma modellerinin geliştirilmesinin tanılı kadınların işgücüne katılımını artırabileceğini ve psikolojik olarak daha stabil bir yaşam sürdürmelerine olanak tanıyacağını da belirtmişlerdir. Tanılı bireyler için çalışma yaşamındaki bu tür iyileştirmelerin, onların iş yaşamına daha aktif katılımlarını sağladığı, ekonomik bağımsızlıklarını artırdığı ve toplumda daha üretken ve mutlu bireyler olmalarına katkıda bulunduğu anlaşılmaktadır. Katılımcılar bu süreçteki ekonomik gereksinimlerine ilişkin çalışma yaşamının iyileştirilmesi, ekonomik desteklerin artması, tedaviye ve ilaçlara erişimin kolaylaştırılması şeklinde bildirimde bulunmuşlardır.