Amaç: Otoklav ve mikrodalga post-polimerizasyon uygulamalarının sert besleme akriliği ve ısı ile polimerize olan akriliğin bükülme direnci üzerine etkisinin karşılaştırılması. Gereç ve Yöntem: Sert besleme akriliği ve ısı ile polimerize olan akrilik malzemeden 64x10x3.3 mm boyutunda örnekler hazırlandı. Her iki akrilikten 80 adet örnek hazırlandı ve 4 alt gruba ayrıldı (n=20). Örnekler, mikrodalga ve otoklavda (kısa ve uzun programda) kullanılarak otoklav post-polimerizasyonuna tabi tutuldu ve 5 mm/dak hızla 3 nokta bükülme testi uygulandı. İstatistiksel analiz için iki yönlü ve tek yönlü ANOVA ve Tukey's HSD testleri kullanıldı. Bulgular: Mikrodalga ile post-polimerizasyon, her iki akriliğin bükülme direncini anlamlı olarak arttırmıştır (p<0.01). Kısa ve uzun süreli otoklav ile post-polimerizasyonun bükülme direnç değerleri kontrol grubundan anlamlı olarak yüksektir (p<0.01). Her iki akrilik için, kısa ve uzun süreli otoklav ile post-polimerizasyon uygulamaları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildir (p>0.05). Sonuç: Otoklav ile post-polimerizasyon yöntemi, direkt yöntemle besleme yapılmış hareketli protezin bükülme direncini arttırabilecek bir uygulama olarak önerilebilir
Purpose: To compare the effect of autoclave and microwave post-polymerization treatments on flexural strength of hard reline and heat-polymerized acrylic resins.Material and Methods: Hard chairside reline and heat-polymerized acrylic resin specimens (64x10x3.3 mm) were fabricated. 80 specimens with 4 subgroups for each acrylic (n=20) received post-polymerization treatment by microwave irradiation and two autoclave post-polymerization modalities (short and long). Specimens were subjected to flexural strength testing using 3-point bending with a crosshead speed of 5 mm/min. Two-way, one-way ANOVA and Tukey's HSD tests were used for statistical analysis of data. Results: The microwave post-polymerization significantly increased the strength of heat polymerized acrylic resin and hard chairside reline resin specimens where its effect was significantly higher than the autoclave and control groups (p<0.01). Both autoclave groups presented higher strength values than the control group (p<0.01). For both materials, the difference between the mean flexural strength values of short and long autoclave application was statistically insignificant (p>0.05). Conclusion: Using autoclave, may be considered as a viable post-polymerization treatment alternative in order to increase the flexural strength of relined dentures
