Amaç: Optik disk druzeninin (ODD) retina sinir lifi tabakası (RSLT) ve maküler gangliyon hücre-iç pleksiform tabakası (GHİPT)üzerine etkisinin spektral domain optik koherens tomografi (SD-OKT) kullanılarak değerlendirilmesi.Gereç ve Yöntem: Optik disk druzeni tanılı 16 hastanın 29 gözü, yaş ve cinsiyet açısından uyumlu hastalar ile oluşturulan kontrolgrubu 30 sağlıklı gönüllünün 30 gözü ile karşılaştırıldı. Hastalara peripapiller ve maküler OKT taraması yapıldı. Her kadrandaki GHİPTve RSLT kalınlıkları kaydedildi. Gömülü ve yüzeyel druzeni olan hastalar ayrı ayrı değerlendirildi ve her gruptaki hastaların GHİPT veRSLT kalınlıkları karşılaştırıldı.Bulgular: Optik koherens tomografi ile ölçülen peripapiller RSLT kalınlığı superior ve inferior kadranlarda gömülü druzen grubunda,yüzeyel druzeni olan hastalara göre daha kalın ölçüldü. Kontrol hastaları ile gömülü druzeni olan hastalar karşılaştırıldığında ise gömü-lü druzen grubunda RSLT tüm kadranlarda belirgin olarak daha kalın bulundu. Ortalama perifoveal GHİPT kalınlığı, gömülü druzengrubunda ve kontrol grubunda sırasıyla 65.25±8.30 μm ve 66.88±4.70 μm idi. Ancak anlamlı bir fark yoktu. Kadranlara göre GHİPTkalınlığı incelendiğinde genel olarak ODD grubunda bir incelme olduğu görülürken, bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildi.Sonuç: Gömülü druzeni olan hastalarda, RSLT kalınlığındaki değişiklikler aksonal kaybın saptanmasında sorun oluşturabilir. Aksonalkaybın saptanmasında gömülü druzeni olan hastalarda GHİPT’deki incelme, RSLT değişimlerine kıyasla druzenin progresyonu veşiddetini takip etmede daha anlamlı bir belirteç olabilir.
Purpose : Evaluation of the effect of optic nevre head drusen (ONHD) on retinal nevre fi ber layer (RNFL) and macular ganglion cell inner plexiform layer (GCIPL) by spectral domain optical coherence tomography (SD-OCT). Materials and Methods: Twenty-nine eyes of sixteen patients with ONHD were compered with thirty eyes of thirty age-matched and sex-matched control group. The patients underwent circumpapillary and macular scanning. GCIPL and RNFL thicknesses were record- ed in each quadrant. Patients with buried and superfi cial drusen were evaluated separately. GCIPL and RNFL thickness of patients were compared in each group. than in patients with superfi cial drusen. When control patients were compared with patients with buried drusen, the RNFL in the buried drusen group was signifi cantly thicker in all quadrants. Mean perifoveal GCIPL thickness was 65.25 ± 8.30 μm and 66.88 ± 4.70 μm in the buried drusen group and in the control group, respectively. But there was no signifi cant difference. When GCIPL thickness was examined in every quadrant it was seen that there was a thinning in the ONHD group, but this difference was not statistically signifi cant. Conclusion: In patients with buried drusen, changes in RNFL thickness can be a problem to detect axonal loss. GCIPL analysis in patients with drusen buried to detect axonal loss may be a more determinant predictor of drusen progression and severity compared to RNFL changes.
