The potential of political protests to change settled political systems, or at least to cause a change in government, has prompted the discussion of the ballot box-street dyad in democratic theory. Initially, government change by way of protest, especially in the experience of the Orange Revolution, was presented as an alternative in authoritarian regimes, where government change is institutionally impossible. However, over time it has been seen that political protests were also used against legitimate democratic governments. The Arab Spring experience in Egypt was deadlocked through similar methods and parties are using similar methods in Ukraine. As the similar protests occur in regionally rising countries, the relationship between political protest behavior and the change in political structure needs to be evaluated. Within this framework, the study analyzes the mentioned relationship by using the data of protests in Azerbaijan between the end of 2010 and the beginning of 2013 in light of Arab Spring.
Siyasal protestoların ülkelerde yerleşik siyasal sistemlerin değişimine veya en azından iktidar değişimlerine yol açması demokrasi teorisinde sandık-sokak ikileminin tartışılmasına neden olmuştur. Başlangıçta, protesto yolu ile iktidar değişimi, özellikle Turuncu Devrim deneyiminde, iktidar değişiminin kurumsal olarak mümkün olmadığı otoriter rejimlere karşı bir alternatif olarak sunulmuştur. Ancak zamanla protestonun demokratik meşruiyete sahip iktidarlar karşısında da kullanıldığı görülmektedir. Arap Baharı deneyiminin Mısırda benzer yöntemlerle tıkanması, Ukraynada yaşanan olaylarda tarafların benzer yöntemlere başvurması, bölgelerinde yükselen ülkelerde benzer eylemelerin görülmesi siyasal protesto davranışı ile siyasal sistemlerin değişim ilişkisinin ele alınmasını gerekli kılmaktadır. Bu kapsamda çalışmada 2010 yılının sonundan 2013 yılının başına kadar geçen sürede Azerbaycanda yaşanan protesto eylemleri veri alınarak Arap Baharı süreci ışığında bu ilişki analiz edilmektedir.
