Amaç: Otolog Vena Saphena Magna (VSM) koroner arter cerrahisindekullanılan en yaygın baypas materyalidir. GenellikleVena Saphena Magna standart uzun medial bacak insizyonu ilehazırlanmakta olup; insizyon hattında iyileşme problemleri sıklıklaizlenmektedir. Bu çalışmada, otolog VSM çıkarılmasındaendoskopik yöntem, klasik ve tünel yöntemlerinin karşılaştırmasıyapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Koroner baypas ameliyatı olan 40 hastarandomize ve retrospektif olarak seçildi. 10 hastada endoskopikyöntem ile, 15 hastada tünel ve 15 hastada klasik yöntemile VSM çıkarılmıştır. Çalışmada bacak insizyonu ile ilgili olarakpostop hastanede kalış süresi, kullanılan antibiyoterapi, ek antibiyotikihtiyacı, üst bacak çapı, sızıntı, hematom, açık yara bakımsüresi, kültür antibiyogram, insizyon boyutu, komplikasyon yeri,maliyet, postoperatif şikayet, ortalama VSM çıkarma süresi, VSMuzunluğu, kapalı pansuman günü, elastik bandaj süresi, drenajmiktarı, postoperatif ağrı skorlaması karşılaştırılmıştır.Bulgular: Tünel ve endoskopik yöntem grubunda çalışma sonundaklasik gruba göre, insizyon uzunluğunda, postoperatifağrıda, major komplikasyon gelişiminde, insizyonu kapama süresinde,insizyonu kapamada kullanılan sütür materyalinde azalmasaptanmıştır. Bunun yanında mükemmel bir kozmetik sonuçla operashastamemnuniyeti artmış, erken dönemde mobilizasyonda rahatlıksağlanmıştır.Sonuç: Klasik yönteme göre endoskopik teknik ve tünel yöntemiuygulanan hastalarda bacaktaki insizyon sorunlarının daha az görüldüğüve hastanede kalış süresinin, kullanılan sütür materyalimiktarı ve insizyonu kapama süresinin, insizyon uzunluğunun vepostoperatif ağrının daha az olduğu gözlenmiştir. Hastanın mobilizeolma süresinin de kısaldığı saptanmıştır. Bu sonuçlara göreendoskopik ve tünel yöntemlerinin kullanımının klasik yöntemeüstünlüğü göz önünde bulundurulmalıdır.
Objective: Autologous vena saphena magna is the most common bypass material used in coronary artery surgery. It is generally prepared with a long medial leg incision, and so healing problems are often observed. In this study, we aimed to compare endoscopic, classical and tunnel techniques in saphen harvesting. Material and Method: Fourty patients, who were selected randomly and retrospectively, were included in the study. Endoscopic saphen harvesting was performed on 10 patients, the tunnel technique was performed on 15 patients and the classical method was performed on 15 patients. Postoperative hospital stay, antibiotics, additional antibiotic requirement, upper leg size, hematoma, open care time, culture antibiogram, incision size, complication site, cost, postoperative complaints, median vena saphena magna harvesting time, vena saphena magna length, closed dressing time, elastic bandage time, drenaige amount, postoperative pain scores (Visual Analogue Scale-VAS) were all factors compared regarding saphen insicion site. Results: In tunnel end endoscopic procedures; insicion length, postoperative pain, major complication rate, incision closure time, the sutur material reqired for closing incisions were lower than the classical technique group. Moreover, the level of patients’ satisfaction was increased due to perfect cosmetic results and ease of early mobilization. Conclusion: Comparing classical saphen harvesting techniques with endoscopic and tunnel methods, it was found that incision problems, length of hospital stay, sutur material amounts, incision closure time, incision length and postoperative pain were detected in lower numbers in endoscopic and tunnel methods. Depending on these factors, the patient’s mobilization time was shortened. According to these results, the superiority of the endoscopic and tunnel methods compared to the classical method should be considered.
