Research Information System
in: A ' dan Z ' ye Koroner Girişimler, Bilal Boztosun, Editor, Türkiye Klinikleri Yayınevi, Ankara, pp.23-26, 2024
Treatment of ostial stenosis with percutaneous techniques has been associated with lower procedural success rates, more frequent in-hospital complications, and a greater likelihood of restenosis than non-ostial stenoses. While indications for percutaneous coronary interventions of ostial lesions follow similar interventional strategies for other coronary lesions, a precise knowledge of the anatomy and physiology of ostial lesions is required to achieve the best possible interventional outcome. Osteal lesions are often complex and calcified, which may lead to incomplete deployment of the stent and, therefore, require preparation. Complications during osteal lesion intervention include dissection and loss of guide catheter position due to inadequate support. Special osteal intervention techniques include the draw-back stent, tail-wire or Szabo-technique, and second-wire techniques. These maneuvers may be helpful to ensure precise coverage of the ostium without excessive protrusion into the aorta or associated main vessel.
Osteal stenozun perkütan tekniklerle tedavisi, osteal olmayan stenozlar ile karşılaştırıldığında daha düşük prosedürel başarı oranları, daha sık hastane içi komplikasyonlar ve daha fazla restenoz olasılığı ile ilişkilendirilmiştir. Osteal lezyonların perkütan koroner girişimleri için endikasyonlar, diğer koroner lezyonlar için benzer girişimsel stratejiyi takip ederken, mümkün olan en iyi girişimsel sonucu elde etmek için osteal lezyonların anatomisi ve fizyolojisi hakkında kesin bir bilgi gereklidir. Osteal lezyonlar sıklıkla sert ve kalsifiyedir, bu da stentin tam açılmamasına yol açabilir ve bu nedenle hazırlık gerektirir. Osteal lezyon girişiminde komplikasyonlar, diseksiyon ve yetersiz destek nedeniyle kılavuz kateter pozisyonunun kaybını içerir. Özel osteal müdahale teknikleri, 'draw-back' stent tekniği, 'tail-wire' veya Szabo-tekniği, ikinci tel tekniği gibi yöntemleri içerir. Bu manevralar, aortaya veya ilgili ana gemiye aşırı çıkıntı yapmadan ostiumun hassas bir şekilde kapsanmasını sağlamak için yardımcı olabilir.