Amaç: Medikal tedaviye dirençli fbromiyalji hastalarında motor korteksalana uygulanan düşük frekanslı tekrarlayıcı transkraniyal manyetikstimülasyonun (tTMS) etkinliğini araştırmak.Gereç ve Yöntemler: Toplam 25 hasta randomize olarak aktif ve plasebogruplarına ayrılarak çalışmaya alındı. Aktif tTMS grubu için stimülasyon solprimer motor korteks üzerinden motor eşik değerin %90ı hesaplanarak1 Hz ve 20 dakika uygulandı. Her seansta 1200 uyarı olmak üzere, ikihafta boyunca toplam 10 seans tedavi uygulandı. Plasebo grup için,parabolik koil 90° açı ile motor kortekse yerleştirildi ve aynı şekilde toplam10 seans stimülasyon uygulandı. Sonuçlar, ağrı için vizüel analog skalası(VAS), Fibromiyalji Etkinlik Anketi (FIQ) ve Beck Depresyon Skalası (BDS)ile değerlendirildi.Bulgular: Her iki grupta da tedavi sonunda, 1 ve 3. ay sonunda ağrıderecesinde, FIQ ve BDSde anlamlı iyileşme gözlendi. Ancak, aktif tTMSgrubunda iyileşme plasebo gruba göre daha iyiydi. Tedavi sonu FIQskorlarında aktif grupta, plasebo gruba göre istatistiksel olarak anlamlıiyileşme gözlendi. Diğer değerlendirmelerde gruplar arasında istatistikselfarklılık saptanmadı. Sonuç: Primer motor korteks üzerine düşük doz tTMS uygulamasınınuzun süreli takiplerde fbromiyalji hastalarında plaseboya göre anlamlıiyileşme göstermediği görülmüştür.
Objective: To investigate the effectiveness of low-frequency (LF)repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS) to the motor cortexarea in fbromyalgia patients who are resistant to medical treatment.Material and Methods: A total of 25 patients were randomly assignedto the study, who were in the active rTMS (n=13) or sham stimulation(n=12) group. For the rTMS group, the main stimulation parameters were90% of motor threshold for 60 seconds at 1 Hz and a 45-second intervalbetween each train. Ten sessions of low-frequency rTMS, which had atotal of 1200 pulses at each session, were applied to the left primarymotor cortex area daily over a period of 2 weeks. For the sham group,the same parabolic coil was placed at 90° angles to the motor cortexarea, and the patients received 10 sessions of sham stimulation. Theoutcome parameters were pain intensity, which was measured by visualanalog scale (VAS), Fibromyalgia Impact Questionnaire (FIQ), and theBeck Depression Inventory (BDI).Results: A signifcant improvement in pain intensity, FIQ, and BDI scoreswas seen at the 10th day and frst and third months in both groups.Although the mean of parameters of the rTMS groups was better thanthe sham group, the difference did not reach statistical signifcance,except FIQ scores at the 10th day in the real rTMS group.Conclusion: Patients with fbromyalgia who enroll in real TMS did notpresent signifcant differences in long-term follow-ups with respect tothose who enrolled in the sham TMS group.
