Liberteryenizm, liberalizmi rasyonalist–objektif bir etik temelde yeniden tanımlamayı amaçlayan bir teoridir. Liberteryenler,“öz sahiplik” ve “saldırmazlık aksiyomu” kavramlarıyla bireye mutlak ve sınırsız bir özgürlük alanı oluşturmayı çalışırlar. Liberteryenizmi liberal çizgidenfarklılaştıran en önemli özellik, bireysel özgürlüğü, liberalizmin ortaya çıkaracağı sonuçlar üzerinden değil, tamamen objektif bir ahlâkî kod üzerinden savunmasıdır. Bu makale, liberalizminözgürlük nosyonunu ve sınırlı devlet ilkesini bireysel özgürlüklerin korunması açısından yeterli görmeyen liberteryenizmin liberal gelenek içindeki yerini belirleyerek, devletsiz bir toplummodelinin kuramsal ve tarihsel açıdan gerçekçiliğini incelemeyi amaçlamaktadır. Özgürlüğeyönelik en büyük tehdidin devletten kaynaklandığını öne süren liberteryenler, devletin cebirtekelini elinde tuttuğu bir siyasal sistem yerine, “güvenlik” ve “adâlet” hizmetlerinin özel firmalarca sunulduğu anarko kapitalist modeli savunurlar. Liberteryen teorisyenler, bu sistemininsanın rasyonalist doğasına en uygun model olduğuna inansalar da, liberteryen toplumda bireyler arasındaki hak ve özgürlük çatışmasının nasıl önleneceği, toplumsal barışın ve düzeninnasıl sağlanacağı, devletin var olmadığı bir siyasal sistemde güven ve istikrar sorununun nasılçözüleceği gibi sorulara yeterli ve ikna edici cevaplar sunamazlar